Łyk pomidora to zdrowia zapora
Autorem artykułu jest Li Li
Lato jest okresem przyświecającym dojrzewaniu wielu owoców oraz warzyw. Również i pomidory wraz z intensywnością kąpieli słonecznych czerwienieją i uśmiechają się do nas coraz bardziej soczyście.
Każdy z nas lubi oraz jada je w innym wydaniu. Jedni jedzą je na surowo niczym jabłko, inni w sałatce z dressingiem jogurtowym lub ziołowym, inni z oliwa i bazylia. Są tacy, którzy wolą zjeść je na ciepło lub nafaszerowane serem feta i „uduszone” na grillu. Jak widać pomidor może przybierać całą gamę form oraz kreacji smakowych i prezencyjnych.
Jednakże zaskakującym, a wręcz paradoksalnym, może być fakt, iż pomidory najbardziej wartościowe są dla organizmu w formie przetworzonej. Są one swoista ciekawostką w rodzinie fruktów, które największe bogactwo oraz skuteczność posiadają w stanie surowym. Jednak te przetworzone również, świadomie lub nie, towarzyszą nam w życiu codziennym oraz w kuchni. Używamy nie tylko przeciery oraz koncentraty do zup i sosów, ale też sączymy sok z pomidorów.
Sok z pomidorów zawiera ogromne pokłady witaminy C oraz E, które mają działania jak najbardziej pozytywne przede wszystkim na skórę. Można zaryzykować stwierdzeniem, iż odpowiadają za nasza urodę. Wzmacniają oraz dotleniają naczynia krwionośne dodając blasku przygaszonej cerze. Skutecznie odstraszają nie lubiane przez kobiety zmarszczki oraz opóźniają procesy starzenia się. Poza tym sok taki jest źródłem witamin A, B oraz C, które powinny być fundamentem codziennej zbilansowanej diety. Dostarcza wielu mikroelementów oraz przeciwutleniaczy. Można zauważyć jego dobroczynny wpływ na cały organizm. Przyczynia się do prawidłowego funkcjonowania nerek oraz serca. Jego dobrodziejstwo zmniejsza ryzyko zachorowań na nowotwory. Działa również na układ pokarmowy, regulując procesy trawienne. Dzięki niskiej kaloryczności, a wysokiej zawartości błonnika stosować go powinno się w dietach odchudzających. To nie koniec jego magicznej mocy. Po wypiciu soku z pomidorów, jak za dotknięciem magicznej różdżki znika kac, który długo lubi męczyć „po spożyciu”.
W XXI wieku społeczeństwo wkroczyły w dobę obarczoną chorobami cywilizacyjnymi, które urosły do rangi niemal epidemii. Dlatego korzystajmy z naturalnych dobrodziejstw i ratujmy swoje zdrowie. Zajadajmy się pomidorami na tysiąc możliwych sposobów. Odwiedzając restauracje włoskie, wybierajmy z kart menu dania bogate w oficjalne kolory włoskiej flagi. Sięgajmy po czerwień pomidorów oraz zieleń bazylii. Wyjdzie nam to zdecydowanie na zdrowie.
---Zobacz:
- restauracje Kraków
- imprezy Kraków
- patelnie
Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl
Czerwonokrzew (Aspalathus linearis) to roślina o wysokości do półtora metra, cienkich liściach przypominających sosnowe igły, rosnąca naturalnie w górach Cedar na północ od Kapsztadu w Republice Południowej Afryki. Czas zbiorów rozciąga się od lata do późnej jesieni, które w południowoafrykańskim obszarze odpowiadają okresowi od stycznia do marca. Jest to czas gdy wzrost krzewu zostaje zahamowany. Gałęzie obcina się około 30-40 cm nad ziemią i wiąże w pęczki. Następnie rozdrabnia maszynowo na kilkumilimetrowe igiełki. Nawilża czystą wodą, usypuje w 20 cm stosy i pozostawia na 8-24 godzin w celu fermentacji. W tym czasie zielony Rooibos zamienia się w czerwono-brązowy, rozwija się również jego owocowy aromat . Następnie gałązki są tak długo suszone na słońcu, aż wilgotność spada do około 10%. W kolejnym etapie zostają przesiane, pasteryzowane i pakowane do worków. W procesie przetwarzania jak i po zakończeniu produkcji, herbata poddawana jest badaniom mającym na celu kontrolę czystości, długości krajanki, smaku, aromatu, koloru, wilgotności. Wszystko w celu zapewnienia określonego poziomu jakości.
Wystarczy doprowadzić wodę do momentu wrzenia, następnie zalać nią (około 95oC) jedną czubatą łyżeczkę herbaty Rooibos lub jedną saszetkę na każdą filiżankę/szklankę (ok. 250 ml). Pozostawić do naciągnięcia (5-8min). Dzbanek (najlepiej szklany) lub filiżankę/szklankę (w tych naczyniach widać doskonały kolor herbaty, o odcieniu czerwieni zachodzącego słońca) na czas zaparzania pozostawić przykryte. Herbatę odcedzić przez filtr najlepiej z drobno tkanego materiału naciągniętego na pierścień, by drobne igiełki czerwonokrzewu nie przechodziły do naparu. Tak przygotowaną herbatę można pić zarówno na gorąco jak i na zimno przez cały dzień.